காங்கிரஸ் தலைமையிலான ஐக்கிய முற்போக்குக் கூட்டணி அரசு (தனக்கே தெரியாமல்) செய்த சாதனை என்று கூற வேண்டுமானால் தகவல் அறியும் உரிமைச் சட்டத்தைத் தான் நாம் கூற வேண்டும். இதன் மூலம் இந்தியாவின் ஒரு கடைக்கோடி சாதாரண மனிதன் கூட அரசு இயந்திரத்தின் பல்வேறு துறைகள் எப்படி இயங்குகிறது, எத்தகைய திட்டங்களை அவை நிறைவேற்றிக் கொண்டிருக்கின்றன, அவற்றிற்கான செலவினங்கள் எத்தனை போன்றவை உள்ளிட்ட ஏராளமான கேள்விகளை எழுப்பி அவற்றிற்கு விடை கிடைக்கப் பெற முடியும்.
ஐந்து வருடத்திற்கு ஒரு முறை ஓட்டு மட்டுமே போடுவதால் கிடைக்காத அதிகாரத்தை சாதாரண மனிதனின் கையில் இது கொடுக்கிறது என்பதால், அரசியல் சட்டம் தரும் அதிகாரத்தை விடவும் அதிகப் பயன்தரும் ஒரு ஆயுதமாக இது இருக்கிறது என்பதில் எந்தச் சந்தேகமும் இல்லை. ஆனால் வேதனைக்குரிய விசயம் என்னவென்றால் நம்மில் பலர் இத்தகைய வலிமைமிகுந்த ஆயுதம் ஒன்று உண்டு என்பதை உணரவில்லை.
இச்சட்டத்தின் கீழ் அரசு அலுவலகங்களின் ஒவ்வொரு துறையிலும் ஒரு அதிகாரி பொதுத் தகவல் அதிகாரி என்று அடையாளம் காட்டப்பட்டுள்ளார். அறியும் உரிமைச் சட்டத்தின் கீழ் கேட்கப்பட்ட கேள்விகளுக்கு 30 தினங்களுக்குள் சம்பந்தப்பட்ட பொதுத் தகவல் அதிகாரி விடையளிக்க வேண்டும் என்பது சட்டபூர்வமாக உறுதி செய்யப்பட்ட உரிமையாகும். அவ்வாறு தகவல் அளிக்க ஒரு பொதுத் தகவல் அதிகாரி தவறினால், அது குறித்துப் புகார் செய்யவும் மேல் நடவடிக்கை எடுக்கவும் இச்சட்டம் போதுமான வழிமுறைகளை வகுத்துள்ளது.
இச்சட்டத்தையும் இதன் பயன்களையும் நாம் நன்கு உணர்ந்து கொண்டு பயன்படுத்தினால், பொது நலன் குறித்த பல்வேறு விசயங்களில் தேவையான தகவல்களைப் பெற்று, அரசியல் வாதிகள் மற்றும் ஊழல் பேர்வழிகளின் மக்களுக்கு எதிரான நடவடிக்கைகளை அம்பலப்படுத்த முடியும்.
ஓட்டுப்போடுவது மட்டுமே ஜனநாயகக் கடமை ஆகாது. ஐந்து வருடத்திற்கு ஒரு முறை ஓட்டுப் போட்டுவிட்டு, அடுத்த ஐந்து வருடங்கள் உறங்கிக் கிடப்பது பொறுப்பான செயலாகாது. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் நமக்குக் கொடுத்துள்ள குறைந்தபட்ச அதிகாரங்களையாவது செவ்வனே பயன்படுத்தத் தெரிந்து கொள்ளாதவரை நாம் அரசியல்வாதிகளை மட்டும் குறை கூறி எந்தப் பயனும் இல்லை.
ஐந்து வருடத்திற்கு ஒரு முறை ஓட்டு மட்டுமே போடுவதால் கிடைக்காத அதிகாரத்தை சாதாரண மனிதனின் கையில் இது கொடுக்கிறது என்பதால், அரசியல் சட்டம் தரும் அதிகாரத்தை விடவும் அதிகப் பயன்தரும் ஒரு ஆயுதமாக இது இருக்கிறது என்பதில் எந்தச் சந்தேகமும் இல்லை. ஆனால் வேதனைக்குரிய விசயம் என்னவென்றால் நம்மில் பலர் இத்தகைய வலிமைமிகுந்த ஆயுதம் ஒன்று உண்டு என்பதை உணரவில்லை.
இச்சட்டத்தின் கீழ் அரசு அலுவலகங்களின் ஒவ்வொரு துறையிலும் ஒரு அதிகாரி பொதுத் தகவல் அதிகாரி என்று அடையாளம் காட்டப்பட்டுள்ளார். அறியும் உரிமைச் சட்டத்தின் கீழ் கேட்கப்பட்ட கேள்விகளுக்கு 30 தினங்களுக்குள் சம்பந்தப்பட்ட பொதுத் தகவல் அதிகாரி விடையளிக்க வேண்டும் என்பது சட்டபூர்வமாக உறுதி செய்யப்பட்ட உரிமையாகும். அவ்வாறு தகவல் அளிக்க ஒரு பொதுத் தகவல் அதிகாரி தவறினால், அது குறித்துப் புகார் செய்யவும் மேல் நடவடிக்கை எடுக்கவும் இச்சட்டம் போதுமான வழிமுறைகளை வகுத்துள்ளது.
இச்சட்டத்தையும் இதன் பயன்களையும் நாம் நன்கு உணர்ந்து கொண்டு பயன்படுத்தினால், பொது நலன் குறித்த பல்வேறு விசயங்களில் தேவையான தகவல்களைப் பெற்று, அரசியல் வாதிகள் மற்றும் ஊழல் பேர்வழிகளின் மக்களுக்கு எதிரான நடவடிக்கைகளை அம்பலப்படுத்த முடியும்.
ஓட்டுப்போடுவது மட்டுமே ஜனநாயகக் கடமை ஆகாது. ஐந்து வருடத்திற்கு ஒரு முறை ஓட்டுப் போட்டுவிட்டு, அடுத்த ஐந்து வருடங்கள் உறங்கிக் கிடப்பது பொறுப்பான செயலாகாது. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் நமக்குக் கொடுத்துள்ள குறைந்தபட்ச அதிகாரங்களையாவது செவ்வனே பயன்படுத்தத் தெரிந்து கொள்ளாதவரை நாம் அரசியல்வாதிகளை மட்டும் குறை கூறி எந்தப் பயனும் இல்லை.
